Lieve ,

Hoe sterk onze wilskracht, plannen en voornemens ook mogen zijn, het leven ervaar je altijd op de tast. We zijn niet zo goed in inschatten of voorspellen, laat staan dat het leven daar rekening mee houdt.

Mislukken is bovendien een essentieel onderdeel van verbetering en de enige manier om echt te ontdekken wat (niet) bij je past.

Voornemens voor 2021 of niet, het is geen ramp als ze ondertussen verdwenen zijn. Tijd voor een calorierijk drankje en een zetel, jouw momentje met wat Post van Ons Moemoe.

Zelf schreef ik me voor Corona ambitieus in voor een cursus houtbewerking. Minder in het hoofd, meer met de handen. Nou, één van die handen heeft flink afgezien de vierde les en ondertussen ben ik heel tevreden dat ik mijn houtbeitel terug heb ingewisseld voor een toetsenbord met scherm. 

Ook zonder uitschuiver had ik vroegtijdig opgegeven. Een dure bevlieging maar ik weiger boos te zijn op mezelf want sindsdien tokkel ik harder en voldaner dan voorheen op dat toetsenbord en gaf meneer Corona me er nog de tijd voor ook. Die cursus van Ons Moemoe verscheen er niet zomaar. Meer met het hoofd, minder met de handen, de realiteit liegt niet.

Je weet nog niet wat 2021 brengt dus je kan ook niet weten hoe je voornemens zullen uitdraaien. Als je weet dat één vleermuisje in staat was om de plannen van 8 miljard mensen een draai te geven, dan kijk je toch enigszins anders naar je recente springtouw-ambitie. 

Mislukken is trouwens de standaard. Van je eerste groentepap tot die gloeiend hete garnaalkroket en van tongzoenen tot rijlessen, je levensgeschiedenis zit vol blunders en probeersels. De dingen die je vandaag wél beheerst zijn vooraf gegaan aan oneindig veel knoeien en ploeteren. 

Als falen de weg vooruit is (en dat is het) hoeft er ook geen zelfhaat meer bij te komen. Je deugt, ook als je broek niet meer past en dat springtouw nog in de verpakking zit.

'al wat geweest is, krijgt mijn zegen, ook het zaad dat naast de akker viel'

Deze mooie woorden zijn van Lieven Tavernier. Zopas nog geuit in een warm interview ergens in onze Vlaamse pers. 

En hij gaat verder: 

'Vandaag hebben wij de neiging om het zaad dat naast de akker valt als verloren te beschouwen. Iedere minuut moet nuttig besteed worden. Ik denk daarentegen dat we meer tijd moeten vergooien, ons bezighouden met zaken die niet meteen iets opbrengen, omdat die op de lange duur ook nuttig zijn.'

Zonder de tegenslag van de buurman was het leven niet te harden.

En jij, lieve ? Welk voornemen kan je bedenken die bij de  van 'nu' zou passen? Ik hoor het graag. Wat het ook is, onthoud dat je erin mag falen.

Wim

kopieer, plak en deel deze nieuwsbrief: https://preview.mailerlite.com/z3l8d2