door Klaas Driebergen

Daar zit ’ie dan, op een sokkel van ruim een meter hoog: Argus!

Naast de beelden die er al zijn van heer Bommel (Den Bommel), Tom Poes, markies de Canteclaer, burgemeester Dickerdack, professor Prlwytzkofski en Terpen Tijn (Rotterdam) is nu ook de journalist van de Rommeldamse Courant in brons gegoten.

Gisteren werd het beeldje op de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam onthuld. Ik was erbij en maakte wat foto’s. Je kunt op Facebook de hele serie zien.

Het beeldje is een initiatief van de opiniekrant Argus. Daarin schrijven vooral gepensioneerde journalisten. Die waren dan ook goed vertegenwoordigd onder het aanwezige publiek.

De locatie is gekozen vanwege de vele krantenredacties en -drukkerijen die in het verleden aan de Nieuwezijds gevestigd waren.

De onthulling werd gedaan door Cisca Dresselhuys (oud-hoofredactrice van Opzij en een van de regelmatige medewerkers aan Argus) samen met de ontwerpster van het beeld, Saske van der Eerden.

Ik vind het een heel charmant kunstwerk. Argus is zeer herkenbaar in beeld gebracht, met zijn typische geruite broek en alpinopet. De rat kijkt je gretig aan, pen en notitieblokje in de aanslag: ‘Heb jij soms een nieuwtje voor me…?’

Passend is dan ook de tekst op het koperen plaatje op de sokkel:

‘Een aardige anekdote, een leuk nieuwtje en zo’. Dat is een citaat uit het verhaal ‘Tom Poes en eh… dinges’. In de bewuste aflevering heeft Tom Poes zojuist dokter Galpieper laten komen als heer Ollie buiten kennis is geraakt na het schilderen van een zelfportret.

Doch de bekwame dokter werd ernstig gehinderd in zijn onderzoek door het binnendringen van een aantal journalisten. Het is een raadsel waar dat soort lieden altijd vandaan komt wanneer er iets aan de hand is, ze schijnen het te ruiken. […]
‘Ik hoor daar, dat uw vriend ziek geworden is, terwijl hij een meesterwerk schilderde!’ riep de journalist Argus, een blocnote openslaand. ‘Vertel eens wat u weet. U kent dat, een aardige anekdote, een leuk nieuwtje en zo. Vertel eens.’ […]
Dokter Galpieper wrong zich tussen de opgetogen menigte uit en wendde zich somber tot Tom Poes.
‘Ik zal uw vriend naar het hospitaal doen vervoeren,’ sprak hij. ‘Er is niet veel leven meer in en deze omgeving is niet geschikt voor het stellen van een zuivere diagnose.’
‘Aha! Vertel eens!’ riep Argus opdringend. ‘Dat is een pakkende bijzonderheid.’

Het is Argus ten voeten uit.

Terug naar het beeld. Ook dat lijkt op het eerste gezicht Argus ten voeten uit. Toch ontbreekt er één ding aan het beeld. Eén attribuut is weggelaten, terwijl je hem daar vrijwel altijd mee ziet.

Zijn sigaret…

Terwijl het Bommelbeeld in Den Bommel gewoon zijn pijp meedraagt, moet Argus het zonder zijn onafscheidelijke rokertje doen.

Niet meer van deze tijd? Of moeilijk realiseerbaar, zo’n dun sjekkie dat aan zijn onderlip plakt?

Ik vermoed beide.

Mocht je het beeld ook in het echt willen bewonderen: een leuke gelegenheid waarbij dat kan, is de Toonderwandeling die ik op vrijdag 1 juli aanstaande organiseer. Dan vertel ik ook meer over de achtergrond van de Nieuwezijds Voorburgwal als hét vroegere krantencentrum van Nederland en wat Marten Toonder allemaal te maken had met meerdere panden in de directe omgeving: niet alleen van krantenredacties maar ook van de Toonder Studio’s. Lees hier meer.

En tijdens de dagtocht ‘Toonders jonge jaren’ bezichtigen we op zaterdag 9 juli natuurlijk de aan Toonder gewijde beelden in Rotterdam. En nog veel meer. Lees daarover hier meer.