Hulpeloos Wij zijn zoogdieren die als eerste door onze moeder worden gevoed. In het zogen ervaren we verbinding en liefde. Jij en ik worden prematuur geboren. We kunnen niets. Waar een ree meteen kan rennen, liggen we hulpeloos aan de borst van onze moeders. Als we later geboren zouden worden, zouden we niet meer door het geboortekanaal passen. Onze hersenen worden dan te groot. De natuur heeft dat opgelost door ons eerder op de aarde te brengen.
Op de ander gericht En ons hele systeem is daarbij op de ander gericht. We reguleren ons als baby aan de hartslag en de ademhaling van onze moeder. We kunnen voor het eerst op 30 cm scherp zien. Het is de afstand van de borst naar de ogen van de moeder. We vinden eerst vertrouwen in de ogen van de ander, dan pas in onszelf en in de ervaring. En dit proces faciliteer je in coaching en therapie op een vergelijkbare manier door in vertrouwen met je begeleider jezelf beter te voelen om vervolgens in nieuwe ervaringen nog meer vertrouwen te vinden.
Liefde in begeleiding en training Ik ga graag een stapje verder. Een van mijn leraren zegt altijd: “Als je niet van je cliënt kunt houden, werk dan niet met hem of haar. Dan is het leerproces, de ontwikkeling en daarmee de heling te beperkt.” Er dient een vorm van liefde in de begeleiding te zijn.
Aandacht En de eerste vaardigheid die je hebt te ontwikkelen is aandacht. Als je naar alle religiën en levensbeschouwelijke stromingen kijkt, is rust, stilte en aandacht steevast een vorm van beoefening. Elke traditie ziet dat in die aandacht het leven en het individu – in het moment – meer wordt begrepen.
Overkomen wat je altijd overkwam In coaching en therapie ligt de focus op de verbinding tussen je lichaam, je gedachten en je emoties, en op je instinctieve blikken, woorden, houdingen en gedragingen die daaruit voortkomen wanneer je in contact bent met anderen en de wereld om je heen. Als je niet weet wat je doet, overkomt je wat je altijd al overkwam.
Keuze hebben In dat proces van toenemend bewustzijn krijg je ineens keuze. Deze angst, dit gevoel van verlies, die vergiftigende woede of deze destructieve gedachte zijn normaal. En wat gebeurt er als je er op deze manier naar kijkt of op deze manier mee omgaat? Je gaat experimenteren (check de overstap van 4 naar 5).
Lerende ervaring Ik geef je in elke ontmoeting een nieuwe ervaring. In die ervaring ontstaat bewustzijn op de oude manier, geef ik kader aan die oude manier en laat ik ook een andere vorm zien én voelen. En dit dient dus niet alleen cognitief te worden begrepen, maar ook lichamelijk te worden gevoeld. Anders vervliegt het. In het voelen wordt er werkelijk geleerd en op een diep niveau geankerd. Je krijgt daarmee een ander perspectief op je gedrag (en vaak ook op je verleden).
“Vertel me iets en het waait door me heen. Laat het me zien en ik weet het morgen nog. Laat het me voelen en ik weet het mijn hele leven.”
Lao Zi
Naar de bron kijken Bij persoonlijke leiderschapstrainingen geef ik de basisprincipes van ontwikkelingspsychologie in relatie tot je eigen verleden mee. Je begrijpt niet alleen waarom je dit masker draagt en waarom deze gedrags-strategie destijds de beste was, maar je begint ook in te zien dat er andere manieren zijn. En doordat je niet meer op het gedrag maar op de bron van het gedrag focust, begrijp je anderen ook beter.
Inzicht, keuze en aandachtig oefenen In het dagelijks leven ga je daarmee oefenen. Je weet inmiddels het mantra: ‘Inzicht is niets waard. Inzicht en keuze zijn weinig waard. Inzicht, keuze en een beetje oefenen helpen een beetje. Inzicht, keuze en aandachtig oefenen veranderen je leven.’ Het gaat om experimenteren en oefenen. Een inzicht en ervaring opdoen in coaching, therapie of training omdat daarna in het leven toe te passen. Daar wordt het meest geleerd.
Faciliteren En dit gaat niet van de een op de andere dag. Je kunt als coach iemand niet helen of iets leren. Wat je wel kunt doen, is een ruimte scheppen waarin de cliënt leert en de eerste stappen zet om zichzelf te ontwikkelen (op een helend pad). Jij en ik zijn bewuste lerende wezens die op latere leeftijd ook kunnen blijven leren. Dit is een mantra dat mijn cliënten en mij elke keer weer helpt naar die volgende stap:
“Voel de stilte voor de beweging, de wijsheid van wachten, de rijkdom van luisteren, het cadeau van kijken, de schat van voelen, de kracht van werkelijk begrijpen En dan – neem die ene liefdevolle stap, de stap die je liever ontwijkt.”
Natuurlijk ritme En als we naar het leer- en ontwikkelingsproces kijken dan wordt het eenvoudiger als je een natuurlijk ritme volgt. Je optimaliseert daarmee je metabole stofwisseling. Door beweging, slaap, rust, stilte en goede voeding ontstaat er een rustig biologisch klimaat waarin je makkelijker en sneller leert.
Slechte voeding is brandstof voor je uitdagingen en problemen Een slechte metabole stofwisseling geeft brandstof aan je mentale uitdagingen en problemen. Ze worden groter. En een van de meest disruptieve factoren is onze voeding. Kijk nog een naar deze serie waarin ik het op eenvoudige manier tracht te ontrafelen.
Antwoorden formuleren In die nieuwe lerende beweging wordt spanning en discomfort ervaren. Het zet je systeem in de stressstand. En juist door dat te aanschouwen, te ervaren en tegen jezelf te zeggen dat je die gevoelens en gedachten hebt en niet bent, wordt er een nieuwe lerende, helende en betekenisvolle weg gevonden. Je reageert niet meer instinctief, maar je gaat steeds meer bewuster antwoorden formuleren: je leert een nieuwe meer authentieke manier van doen aan.
Tijdje oplopen voor transformatie Ik geloof dat je in coaching en therapie iemand een wezenlijke stap kunt laten zetten op zijn uitdaging, vraagstuk of probleem. Maar als je een grote stevige transformatieve stap wil zetten dan heb je wat meer tijd nodig en is het verstandig om samen met iemand wat langer te reizen. Ik zie dat niet alleen in mijn eigen praktijk waar ik mensen langer dan een jaar begeleid. Ik zie het ook aan de periodes waarin ik grote sprongen maakte. En dat is steevast als ik een tijdje met een leraar oploop.
Een logische manier van leren ❯
|