Wartości brzegowe nierzadko sprawiają trudność początkującym osobom. I czasami nie chodzi o rozwiązanie problemu, a o niskiej jakości (czytaj: błędne) odpowiedzi podawane w sieci.
Podejdźmy dziś do tego zagadnienia od strony praktycznej, pomijając wszelkie definicje, ISTQB i inne takie.
Mamy system, w którym możemy tworzyć użytkowników. Programista utworzył jednak limit - każdy administrator może stworzyć maksymalnie 20 kont użytkowników. Wartości graniczne są pomocne w testowaniu, ponieważ pozwalają sprawdzić warunki na brzegach, czyli tam gdzie często pojawiają się defekty.
Skoro mamy przetestować system i wiemy, że możemy utworzyć maksymalnie 20 użytkowników, to podejdźmy do tego tak:
- minimalna ilość: 1 (uznajmy, że rozpoczynamy od utworzenia kona),
- maksymalna ilość: 20.
Zatem wiemy już, że wartościami brzegowymi pozytywnymi (true) będzie 1 oraz 20. Teraz pora na te negatywne. Jeśli wyobrazimy sobie oś (a najlepiej narysujemy ją) i naniesiemy nasze pozytywne wartości, wystarczy wyjść z tej osi w stronę negatywnych, czyli takich gdzie powinno coś się wydarzyć - czy to komunikat o błędzie czy coś innego. Dla 1 będzie to 0, a dla 20 będzie to 21.
Mamy już: 1, 20 oraz negatywne (false): 0 i 21.
Czy powinniśmy w tym przypadku dodawać jeszcze 2 oraz 19 (czyli na osi wchodzimy w stronę pozytywnych wartości)? Nie, ponieważ ich efekt powiela 1 i 20. To nadal jest "true".
Chcesz poćwiczyć? Zastanów się nad takim zadaniem:
Formularz umożliwia wysyłkę załączników. Maksymalnie można dodać 15 plików, ale przy dziesiątym pliku pojawia się komunikat, by nie przesadzić. Komunikat widoczny jest tak długo jak użytkownik ma dodane 10 lub więcej plików. Jakie będą wartości graniczne dla tego przykładu, zakładając że użytkownik na pewno doda załącznik?
Odpowiedź możesz podesłać mailowo, wystarczy odpisać na tę wiadomość.
|