Bij de oprichting van Stichting Indisch Herinneringscentrum op 8 november 2007 stond ‘de ondergang’ van het voormalig Indisch Huis de mensen nog vers voor ogen. Een jaar eerder immers werd de subsidie van het Indisch Huis door het ministerie van VWS stopgezet. En de nieuwe stichting was zijn rechtsopvolger. Toen ik 2 jaar later aantrad als directeur, merkte ik dat velen nog steeds sceptisch waren over het nieuwe herinneringscentrum. “Zou het wel gaan lukken?”, vroeg men zich af.
En kijk nu: Deze maand staan wij stil bij het feit dat het Indisch Herinneringscentrum alweer 15 jaar bestaat. Met een bevlogen team zorgen wij ervoor dat mensen in Nederland kennis kunnen opdoen over en zich bewust worden van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië. Wij hebben aandacht voor de dekolonisatie van voormalig Nederlands-Indië en doen dat met educatie, tentoonstellingen en publieksactiviteiten. Zo geeft het Indisch Herinneringscentrum het Indisch geheugen een waardige plek in de Nederlandse maatschappij, zodat de herinnering aan de geschiedenis nooit verloren gaat.
Een ding is zeker. Zonder al die mensen, die vanaf de start bij het Indisch Herinneringscentrum betrokken zijn, waren wij nooit zover gekomen. Hierbij wil ik mijn dank uitspreken aan alle vrijwilligers, (oud-)stafleden, de Raad van Toezicht, oud-bestuurders, het ministerie van VWS en de fondsen die onze activiteiten financieren en, last but not least, onze trouwe vrienden en het publiek. Uw inzet en betrokkenheid is groot en dat maakt het heel bijzonder.
Ik ga hier niet stilstaan bij wat wij in de afgelopen jaren gedaan hebben. Dat is teveel om op te noemen. Onze trouwe volgers hebben er zeker een beeld bij. Ik kan mij wel voorstellen dat u benieuwd bent naar waar het IHC zich de komende jaren wederom met veel energie op gaat richten.
Een tipje van de sluier
Het Lustrumjaar is een perfecte aanleiding om het Indisch Herinneringscentrum in een nieuwe jas te stoppen. Wij lanceren straks de nieuwe huisstijl van het Indisch Herinneringscentrum. Daarmee willen wij met onze uitingen naar het publiek laten zien dat het IHC vernieuwt, verandert en met de tijd mee gaat.
Ter ere van het lustrumjaar gaan wij een boek uitgeven: de Atlas van de Oversteek.
Het boek verschijnt in augustus 2023 bij Walburg Pers en brengt de naoorlogse migratie vanuit Indonesië naar Nederland in beeld.
De tentoonstelling ONS LAND. Dekolonisatie, generaties, verhalen is de semipermanente tentoonstelling in Museum Sophiahof en heeft een looptijd van 7 jaar. ONS LAND is een co-productie van het Moluks Historisch Museum en het Indisch Herinneringscentrum. In de komende jaren werken wij intensief samen om een mooie verdiepende programmering bij de tentoonstelling te organiseren. Zo leveren wij een belangrijke bijdrage aan deze nationale herinnerings- en ontmoetingsplek.
Sinds vorig jaar werken wij - in het kader van de Collectieve Erkenning - aan een nieuw webportaal met een educatief platform voor het Indisch Herinneringscentrum. Dat doen wij samen met Bureau Metamorfoze van de Koninklijke Bibliotheek en het Netwerk Oorlogsbronnen. De voorlopige titel is Indisch Geheugen. Voor het publiek maken wij een nieuwsgierigmakend en inspirerend platform. Een platform waarin uiteenlopende publieksgroepen stapsgewijs meer ontdekken en leren over de complexe geschiedenis van (de)kolonisatie. We sluiten zoveel mogelijk aan op wat speelt in de actualiteit en maatschappij.
Dit was slechts een tipje van de sluier. Uiteraard richten wij ons in de komende jaren ook weer enthousiast op mooie programma’s, zowel in Den Haag als in het land, met dank aan het vfonds dat dit mogelijk maakt. En ook educatieve programma’s en wisseltentoonstellingen staan als vanouds geprogrammeerd.
Nogmaals veel dank voor uw enorme betrokkenheid!
Yvonne van Genugten
Directeur / bestuurder IHC
|