Voordat Jezus Zijn discipelen verliet, beloofde Hij hun dat Hij Zelf elke dag bij hen zou zijn. Maar hier benadrukt Jezus Zijn bijzondere aanwezigheid in de intieme samenkomst van twee of drie discipelen “in Zijn naam”, en verleent Hij zelfs een bijzondere kracht aan hun gezamenlijk gebed. Door deze geestelijke consensus van twee of drie discipelen te onderstrepen, eigent Jezus Zich de Joodse traditie toe die stelde dat “als twee mannen samen zitten en als de Thora onder hen wordt gelezen, de Goddelijke aanwezigheid met hen is”1 . Jezus en Zijn Woord kwamen om de plaats van de Thora in het hart van de intieme samenkomst in te nemen, en het is Jezus Zelf, Immanuel, Die aanwezig is.
Er is een bijzondere kracht die ons diepgaand verandert in een intiem delen rond het Woord van Jezus tussen twee of drie discipelen...
(meer te lezen in Kerk zonder muren, p. 276)
|